Każda historia ma znaczenie: sektor opieki społecznej dla dorosłych – łatwa lektura

Brytyjskie dochodzenie w sprawie COVID-19 jest

• dowiedz się, co wydarzyło się podczas pandemii covid-19 w Wielkiej Brytanii
• ucząc się, jak przygotować się na pandemie w przyszłości

Śledztwo jest podzielone na modułów.

Każdy moduł dotyczy innego tematu. Każdy moduł ma:

• przesłuchania publiczne: wydarzenia, podczas których ludzie opowiadają o swoich doświadczeniach
• raport

Każda historia ma znaczenie to jeden ze sposobów, w jaki Inquiry zebrało informacje o doświadczeniach ludzi związanych z pandemią.

Historie pomogły nam dowiedzieć się więcej na temat tego, co się wydarzyło, i podjąć decyzję, jak w przyszłości postępować inaczej.

Możesz czuć się zdenerwowany, czytając te historie i pomocne może być robienie przerw podczas czytania tego rekordu. Możesz również chcieć uzyskać dostęp do wsparcia, a oto link do informacji o uzyskaniu wsparcia:  https://covid19.public-inquiry.uk/support–podczas-angażowania-się-w-zapytanie/

Każdy moduł wykorzystuje dowody z Każda historia ma znaczenie.

Każdy nagrywać jest podsumowaniem tego, co ludzie nam powiedzieli.

Niniejszy dokument jest wersją łatwą do odczytania Opieka społeczna dla dorosłych nagrywać.

Rekordy Every Story Matters można znaleźć na naszej stronie internetowej: https://www.covid19.public-inquiry.uk/każda-historia-ma-znaczenie/zapisy/

Ludzie opowiadali nam o swoich doświadczeniach Opieka społeczna dla dorosłych w domach opieki i we własnych domach.

Opieka społeczna dla dorosłych oznacza pomoc w codziennych czynnościach.

Na przykład ubieranie się, mycie i przygotowywanie jedzenia.

Opieka społeczna dla dorosłych obejmuje osoby, które:

• mieszkać w domach opieki
• praca w domach opieki
• opieka nad członkiem rodziny
• uzyskać opiekę w domu
• czy opiekunowie odwiedzają ludzi w ich własnych domach?

Ludzie powiedzieli nam, że:

• czuli się samotni i odizolowani
• otrzymali mniejsze wsparcie

• zmagali się z codziennymi zadaniami
• przyjaciele i rodzina nie mogli odwiedzać domów opieki

• osoby z niepełnosprawnością intelektualną lub demencją nie rozumiały, dlaczego wizyty ustały
• rozmowy wideo były pomocne dla niektórych osób, ale dla innych mylące

Wiele rodzin nie mogło być ze swoimi bliskimi, gdy ci odeszli. To sprawiało, że ludzie czuli się smutni i źli.

Niektórzy ludzie byli leczeni w domu przed śmiercią. Wielu opiekunów nie otrzymało wystarczającego wsparcia w tym zakresie.

DNACPR instrukcje nie zawsze były stosowane prawidłowo. Niektórzy ludzie mieli DNACPR w swoich notatkach, chociaż nie powinni byli tego robić.

DNACPR oznacza, że jeśli serce człowieka przestanie bić, lekarze nie będą próbowali go ponownie uruchomić. Pozwalają tej osobie spokojnie umrzeć.

Rodzina i przyjaciele nie mogli spotkać się na pogrzebach.

Pogrzeby i inne wydarzenia religijne są bardzo ważne dla osób, które straciły przyjaciela lub członka rodziny.

Pracownicy domów opieki opiekowali się ludźmi aż do ich śmierci. Personel medyczny nie mógł przyjść i udzielić pomocy w normalnym trybie.

Opiekunowie uznali to za bardzo trudne. Pracowali po godzinach, aby móc być z ludźmi, gdy umierali.

Wielu pracowników opieki społecznej nie mogło pójść do pracy, ponieważ chorowali lub musieli się izolować.

Domy opieki zatrudniały więcej pracowników agencji. Pracownicy opieki pracowali dłużej. Część personelu przeniosła się do domów opieki.

Osoby, które otrzymywały opiekę w domu, miały mniej wizyt i były krótsze. Otrzymały pomoc tylko w najważniejszych sprawach. To bardzo utrudniało życie.

Wielu pracowników opieki i opiekunów rodzinnych czuło się bardzo zmęczonych. Nie było wystarczającego wsparcia. Mieli wrażenie, że nikt nie zauważa, jak ciężko pracują.

Domy opieki nie otrzymywały wystarczających informacji o osobach opuszczających szpital.

Domy opieki uznały, że muszą przyjąć nowych pacjentów, ponieważ w szpitalach nie było wystarczająco dużo miejsc.

Niektórzy ludzie nie zostali przebadani na obecność Covid, gdy opuszczali szpital. To sprawiło, że personel i rodziny byli bardzo zaniepokojeni.

Niektóre rodziny nie zostały poinformowane o wypisaniu bliskiej osoby ze szpitala.

Na początku pandemii brakowało ŚOI.

ŚOI oznacza osobisty sprzęt ochronny. Na przykład maski, fartuchy i rękawice.

Niektórzy opiekunowie musieli ponownie używać środków ochrony osobistej, które miały być użyte tylko raz.

Jakość środków ochrony osobistej nie zawsze była wystarczająco dobra.

Aby powstrzymać rozprzestrzenianie się wirusa, zastosowano dystans społeczny.

Jednak opiekunowie nie mogli tego robić, gdy pomagali ludziom się myć, ubierać i jeść.

Testy przeprowadzano w różny sposób w różnych organizacjach.

Personel opiekuńczy musiał przechodzić test codziennie, co tydzień lub tylko wtedy, gdy był chory. To było mylące.

Ludzie uważali, że służba zdrowia jest lepiej chroniona niż opieka społeczna.

Ludzie nie mogli uzyskać potrzebnych im wizyt ani pomocy.

Odbiło się to na ich zdrowiu.

Wizyty umawiane przez telefon i online nie sprawdziły się u wszystkich.

Trudno było uzyskać doraźną pomoc medyczną.

Pełną wersję nagrania można pobrać tutaj:

https://covid19.public-inquiry.uk/every-story- matter/records/

Możesz poprosić o skróconą wersję nagrania w innych formatach:

• język angielski
• walijski

• Brytyjski język migowy (wideo)